Inleiding
Afgelopen week had ik (en ons gezin) geen fijne week. Ons zoontje moest naar het ziekenhuis, omdat hij erg ziek geworden was. Gelukkig liep alles met een sisser af en zit hij nu alweer te spelen aan tafel. Toch deed dit wel iets met mij, het was een stressvolle week. Gelukkig was er nog een lichtpuntje. Ik gebruikte een coach techniek om kalm te blijven toen dat nodig was en die techniek kun jij ook leren.
Stress vermijden
Als stress specialist heb ik de vaardigheden in huis om op een gezonde manier met stress om te gaan, maar ik heb uiteraard niet de mogelijkheid om stress volledig te vermijden. Er gebeuren in het leven altijd dingen die je zelf niet kunt controleren. En dit was er één van.
Natuurlijk ben ik in mijn leven vaker met stressvolle situaties in aanraking gekomen, maar dit keer merkte ik een belangrijk verschil op. En ook al voelt het kwetsbaar, ik wil toch graag iets belangrijks met jullie delen.
Hoe je kalm kunt blijven
Ik heb een techniek gebruikt terwijl ik in het ziekenhuis moest wachten op de uitslag van het onderzoek. Deze techniek heeft mij enorm geholpen om rustig te blijven en mezelf niet te verliezen in angst en verdriet. En toen alles weer rustig was, besefte ik dat ik het belangrijk vind om de techniek met jullie te delen. Als het maar één persoon kan helpen om kalm te blijven op het moment dat er belangrijke beslissingen genomen moeten worden, dan is het de kwetsbaarheid waard.
Emoties de ruimte geven
Zit je in een situatie waarin je overvallen raakt door emoties, dan zou normaal gesproken mijn advies zijn om deze emoties er gewoon te laten zijn. Er is mij weleens verteld dat een emotie maximaal 90 seconden duurt. Als je de emoties toe laat, dan kun je ze uiten en blijven ze niet in je lichaam zitten als een bal met lucht die onder water geduwd wordt. Daarbij zijn ze ook zo weer weg.
Geloof mij maar, ik heb het uitgebreid getest 😉.
Rustig blijven
In sommige situaties is het echter van belang dat je je hoofd koel houdt. Het toelaten van emoties kan op zo’n moment niet de beste keuze zijn. In het ziekenhuis wilde ik mijn zoontje niet extra van slag maken door mijn angst, verdriet en onzekerheden toe te laten. Ik wilde rustig blijven. Daarbij moesten er belangrijke beslissingen genomen worden en daarbij is angst geen goede raadgever. Ik wilde mijn emoties dus uitstellen. Zo deed ik dat:
De techniek
De arts vertelde wat er zou gebeuren als de uitslag van het onderzoek niet goed zou uitpakken. Een negatief scenario dus. Ik voelde mijn hartslag toenemen, ik begon te zweten, ik had steken in mijn borst en ik was misselijk. Ik voelde verdriet, eerst in mijn buik en dat verspreidde zich in mijn lichaam. En toen dacht ik: “Nee! Dit kan nu niet.” Ik herhaalde in mijzelf steeds deze zin:
“Mij druk maken over iets dat nog niet is gebeurd, helpt ons niet in dit moment.”
Ik voelde de rust terugkeren. Mijn hartslag werd rustiger en de misselijkheid zakte. Het verdriet verdween naar de achtergrond en mijn hoofd was weer helder.
Jij kan dit ook
Het maakt niet uit hoe je het tegen jezelf zegt, maar het is wel belangrijk dat je erin geloofd. Je kunt ook vragen aan jezelf: “Hoe helpt deze gedachte mij op dit moment?” Jezelf druk maken over iets dat in de toekomst zou kunnen gebeuren, beschermt je niet tegen de gebeurtenis. Het lost niets op en het maakt niets milder. Het enige wat het doet is dat als het slechtste scenario in je hoofd werkelijkheid wordt, dat je het dan twee keer voelt. In dit geval was dat dus niet zo en heb ik mijzelf hiertegen beschermd. Daardoor kon ik nog steeds horen wat de arts vertelde en hoefde ik niet iets te verwerken wat uiteindelijk ook nooit is gebeurd. Alles is weer prima met mijn zoontje, het viel zo mee. Het was het beste scenario in een onprettige situatie.
En nu, verwerken maar!
Dus, moet je scherp blijven en kan je je deze heftige emoties nu niet veroorloven? Probeer bovenstaande techniek eens uit. Mij heeft het geholpen, wellicht geeft het jou ook wat rust. Eén belangrijke toevoeging! Het lijkt of nu dit verhaal klaar is, afgesloten, einde. Maar zo simpel is het dus niet. Die emoties die ik voelde waren echt. Ik voelde het in mijn lichaam en ze kwamen er niet uit. Voor mij begint dus nu de tijd om die emoties er te laten zijn in plaats van deze vast te zetten in mijn lijf. En de mensen die mij al een langere tijd volgen weten waarschijnlijk al wat de meest effectieve manier is om dat te doen: “Wandelen en alles voelen wat er te voelen is, zonder oordeel accepteren dat deze gevoelens er zijn.”
Zo kan het ook:
Vind je het ongemakkelijk in het openbaar? Je kunt jezelf ook terug trekken in huis en op een rustige, veilige plek onderzoeken wat je voelt. Hoe het voelt. Waar je het voelt. Hoe dit gevoel eruit ziet. Wandelen kan ook daarna nog 😉
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal. Probeer deze techniek eens uit en voel je vrij om met mij te delen hoe je het ervaren hebt. Je kunt hieronder contact opnemen om je ervaringen te delen.
